Bij kinderen met een afwijkende grootte of positie van de bovenkaak wordt vaak orthodontische apparatuur gebruikt om de groei ter plaatse van de suturen orthopedisch te beïnvloeden. In het in 1985 verschenen proefschrift ‘The postnatal development of the human maxillary sutural surfaces’ werden de oriëntatie en de macroscopische morfologie van de sutuuroppervlakken van de bovenkaak in schedels van kinderen beschreven. Er werden geen premaxillomaxillaire en pterygomaxillaire suturen aangetroffen. De suturen waren hoofdzakelijk in een sagittaal vlak georiënteerd. Sommige sutuuroppervlakken werden met de vorderende leeftijd ruwer, terwijl de oppervlakken van het merendeel van de suturen glad bleven. De onderzoeksresultaten gaven aan dat adviezen voor het bepalen van de krachtrichting ten opzichte van de suturen bij het beïnvloeden van de groei van de bovenkaak moesten worden herzien. Uit later gepubliceerde systematische literatuuronderzoeken blijkt dat het vooralsnog niet vaststaat hoe stabiel kaakorthopedische effecten van orthodontische behandelingen op lange termijn zijn.