Het doel van het proefschrift ‘Tandarts en patiëntenvoorlichting; een terreinverkenning in de (T.)G.V.O.’ was in 1979 vooral (tand)artsen, bandheelkundestudenten en mondhygiënisten inzichten en praktische mogelijkheden aan te reiken die hun in de praktijk van de patiëntenvoorlichting van nut konden zijn. In de afgelopen 25 jaar is deze lijn van denken voortgezet. Twee grote literatuuronderzoeken zijn in boekvorm gepubliceerd. Daarnaast werd een aantal onderzoeken uitgevoerd. Vastgesteld wordt dat heden ten dage individueel gerichte patiëntenvoorlichting niet meer uit de tandartspraktijken is weg te denken. Massale publiekscampagnes om de bevolking aan te zetten tot gebitsbewust gedrag worden in vergelijking met de periode 1970-1985 daarentegen thans vrijwel niet meer uitgevoerd. Tandpasta-en kauwgumreclames via radio en televisie zijn echter gebruikelijke media-uitingen geworden om de bevolking aan te moedigen deze producten te gaan gebruiken. Verder is gebleken dat de communicatie door tandartsen en de tevredenheid over de verleende mondzorg in de opinie van de patiënten nauw met elkaar zijn verbonden. Door de invoering van de Wet geneeskundige behandelingsovereenkomst heeft patiëntenvoorlichting, in vergelijking met 25 jaar geleden, nu ook een juridisch karakter gekregen.