Naar aanleiding van een dissertatie over kaakosteotomien uit 1979 worden de ontwikkelingen beschreven die het deelspecialisme chirurgische kaakorthopedie heeft doorgemaakt. In het bijzonder wordt aandacht geschonken aan onderzoek naar de stabiliteit van de resultaten bij chirurgischorthodontische behandelingen, het gedrag van de tong, het kaakgewricht en de psychosociale aspecten van de behandeling. Tevens wordt kort ingegaan op bijzondere kaakcorrecties, in het bijzonder op de rol van distractieosteogenese en dergelijke correcties.