Prothetische tandheelkunde

Bij de onderzoekers van dit artikel bestond de indruk dat oudere mensen die vanwege een tekort aan gebitselementen in aanmerking komen voor een prothetische behandeling op een bepaalde leeftijd bewust niet meer kiezen voor vaste, maar voor uitneembare prothetische constructies. Daarom besloten zij een onderzoek uit te voeren met als doelstelling de invloed van de leeftijd op de keuze van het type prothetische behandeling te bepalen om erachter te komen of er inderdaad een omslagpunt in de leeftijd is vanwaar men geen vaste prothetische constructies meer wenst.

Alle inwoners van Helsinki in Finland komen in aanmerking voor publiekrechtelijke mondzorg en tandartsen administreren de geleverde zorg met landelijk gebruikte verrichtingencodes in een elektronisch bestand. Voor dit onderzoek werden de gegevens gebruikt van alle 60-plussers die in de periode 2007-2012 1 of meer prothetische behandelingen hadden ondergaan. De prothetische behandelingen werden gecategoriseerd in vaste prothetische constructies, vezelversterkte composietkronen, volledige/partiële gebitsprothesen en reparaties van prothetische constructies. Naar leeftijd werden de ouderen tussen 60 en 89 jaar gegroepeerd in cohorten van 5 jaar en alle 90-plussers vormden 1 leeftijdscohort.

Gedurende de onderzoeksperiode bestond de totale onderzoeksgroep uit 10.221 patiënten die alles bij elkaar 13.748 prothetische behandelingen hadden gekregen. De verdeling naar type prothetische behandeling was als volgt: vaste prothetische constructies 11,1%, vezelversterkte composietkronen 8,5%, volledige/partiële gebitsprothesen 31,8% en reparaties van prothetische constructies 48,6%. Per leeftijdscohort verschilde het aantal patiënten statistisch significant, variërend van 2.589 in het cohort 60 tot en met 69-jarigen tot 325 in het cohort 90-plussers. Hoe ouder de patiënten waren, des te groter was het aantal reparaties en des te kleiner was het aantal van de overige typen prothetische behandelingen. Deze verschillen waren per leeftijdscohort statistisch significant. Boven de leeftijd van 70 jaar was het aandeel prothetische behandelingen anders dan reparaties steeds kleiner in het volgende leeftijdscohort.

Rond de leeftijd van 70 jaar lag een omslagpunt, waarna vrijwel geen vaste prothetische constructies meer werden vervaardigd en reparaties van prothetische constructies ruimschoots de overhand hadden.

Bron

Hiltunen K, Vehkalahti MM, Mäntylä P. Is prosthodontic treatment age-dependent in patients 60 years and older in Public Dental Services? J Oral Rehabil 2015; 42: 454-459.