Radiologie

Ten behoeve van intraorale radiografie wordt steeds meer gebruikgemaakt van draagbare röntgenapparaten. Deze ontwikkeling introduceert nieuwe uitdagingen voor staf- en patiëntveiligheid. Hiervoor moeten nieuwe risicoanalyses worden gemaakt of vigerende worden bijgesteld. Belangrijke aandachtspunten hierbij zijn: moeilijkheid om rechthoekige collimatie toe te passen, complexere instelling van juiste belichtingstijden, beweging tijdens opnamen vanwege het gewicht van het apparaat en veiligheid van operateur en derden. Deze problemen kunnen het ALARA-principe geweld aandoen, vooral vanwege een toename van het aantal (her)opnamen. Vandaar dat het gebruik van draagbare röntgenapparatuur moet zijn gebaseerd op een zorgvuldige en gedocumenteerde evaluatie, en er bewijs is dat het voordelen biedt boven conventionele apparatuur en dat er geen nieuwe (extra) risico’s zijn voor de operateur en eventuele omstanders. Om die redenen is het te verwachten dat het gebruik ervan zeer beperkt kan blijven, en alleen in gerechtvaardigde omstandigheden dient plaats te vinden. Speciale aandacht dient dan te worden gegeven aan onder andere het richten van de bundel, rechthoekige collimatie, focus-huidafstand en de receptor van de röntgenstraling. Verder dient erop te worden gelet dat de unit een reproduceerbare dosis afgeeft en dat in het bijzonder batterijstatus en temperatuur hierbij worden gemonitord.

Bron

Berkhout WER, Soumalainen A, Brulmann D, Jacobs R, Horner K, Stamatakis HC. Justification and good practice in using handheld portable dental X-ray equipment: a position paper prepared by the European Academy of DentoMaxilloFacial Radiology (EADMFR). Dentomaxillofac Radiol 2015; 44: 20140343.