Patiënten die vanwege een mondholtecarcinoom een segmentresectie van de mandibula hebben ondergaan, zijn ernstig beperkt in hun orale functies. Tegenwoordig is een vrij gevasculariseerd fibulatransplantaat waarin implantaten worden geplaatst de aangewezen methode van rehabilitatie. Dit artikel rapporteert de chirurgische behandeling en de rehabilitatie van een 60-jarige vrouw met een ameloblastoom in de edentate mandibula.
Begonnen werd met een eenzijdige segmentresectie van de mandibula vanaf het dorsale deel van de ramus tot ongeveer de middenlijn. Aansluitend werd het mandibuladefect overbrugd met een vrij fibulatransplantaat en een bijbehorende musculocutane lap. Met osteosyntheseplaten werden de botdelen verbonden en de arteriën en venen van de in te hechten lap werden microchirurgisch aangesloten op de lokale arteriën en venen. De maxilla was grotendeels dentaat. Na een korte consolidatieperiode werd conebeamcomputertomografie verricht. Ten behoeve van driedimensionale planning van de prothetische behandeling werden de databestanden hiervan ingevoerd in een computerprogramma. In het anterieure deel van de neomandibula werden 5 implantaten gepland. Na plaatsing van de implantaten en een genezingsperiode van 4 maanden werd met een open afdruklepel en afdrukstiften een afdruk van de neomandibula gemaakt. Tevens werden de maxillomandibulaire relaties vastgelegd. Met behulp van deze gegevens werd een interimprothese vervaardigd om gedurende 6 weken de maxillomandibulaire relaties en de esthetiek te evalueren. Daarna werden 5 implantaatopbouwen van titanium vervaardigd, waarop digitaal een beiderzijds vrij-eindigend frame werd ontworpen met in het frame configuraties voor kronen. Via kanalen in het frame ter plaatse van de implantaatopbouwen kon het frame met schroeven op de implantaatopbouwen worden bevestigd. Dit digitale ontwerp werd door middel van lasersintering laagsgewijs opgebouwd tot een analoog chroomcobaltframe, dat werd voorzien van porselein om de zachte weefsels te simuleren. Vervolgens werd deze constructie gescand om op de 12 kroonconfiguraties digitaal kronen te kunnen ontwerpen die analoog werden vervaardigd van zirkoniumdioxide. Tot slot werd de volledige prothetische constructie geplaatst en na 6 maanden bleek alles zonder complicaties tot tevredenheid te functioneren.
Auteur(s) | C. de Baat |
---|---|
Rubriek | Excerpten |
Publicatiedatum | 3 februari 2017 |
Editie | Ned Tijdschr Tandheelkd - Jaargang 124 - editie 2 - februari 2017; 104 |
Er zitten geen programma's in het winkelmandje