Door diverse onderzoekers is gesuggereerd dat een verband bestaat tussen slechte mondgezondheid en cognitieve achteruitgang. Deze gezondheidsproblemen zouden in hun pathogenese een gemeenschappelijke ontstekingscomponent hebben. Om te bepalen of deze bewering valide is, werd een systematisch literatuuronderzoek verricht met de focus op longitudinale onderzoeken.

Gezocht werd over de periode van januari 1993 tot en met februari 2013 in de elektronische bestanden PubMed/MEDLINE en CINAHL met combinaties van gangbare trefwoorden op het gebied van mondgezondheid en cognitie. In eerste instantie leverde dit uit de 2 elektronische bestanden respectievelijk 1.305 en 107 Engelstalige artikelen op, waarvan 41 in beide bestanden voorkwamen zodat het resultaat 1.371 artikelen was. Na lezing van de samenvattingen bleken 1.319 artikelen niet ter zake of te weinig informatief, zodat 52 artikelen resteerden. In de literatuurlijsten van deze artikelen werden nog 4 relevante artikelen extra gevonden. Lezing van de volledige inhoud van de 56 artikelen leerde dat slechts 16 artikelen over longitudinale onderzoeken rapporteerden. Van deze artikelen werden de demografische gegevens van de proefpersonen, de gebruikte meetinstrumenten en covariabelen en de belangrijkste onderzoeksresultaten geïnventariseerd.

In 11 onderzoeken werd de voorspellende waarde van mondongezondheid voor cognitieve achteruitgang bestudeerd en in 5 werden de cognitieve status of dementie getest als voorspeller van slechte mondgezondheid. Aantal gebitselementen, het hebben van gebitsprothesen en scoringsmethoden voor parodontale aandoeningen en cariës waren de meest gehanteerde meetinstrumenten voor mondongezondheid. Gediagnosticeerde dementie en de Mini Mental State Examination waren de meest gebruikte meetinstrumenten voor de cognitieve status. De in de onderzoeken gebruikte covariabelen waren zeer divers. Toen de soms tegenstrijdige resultaten van alle geselecteerde onderzoeken op een rij werden gezet, kon bewijs voor een causale relatie tussen slechte mondgezondheid en cognitieve achteruitgang niet worden geleverd.

Het gebrek aan bewijs en aan consistentie in de resultaten zou te wijten kunnen zijn aan methodologische tekortkomingen van de onderzoeken als te kleine of niet representatieve steekproef en ontoereikende bepaling van de cognitieve status en de mond(on)gezondheid.

Bron

• Wu B, Fillenbaum GG, Plassman BL, Guo L. Association between oral health and cognitive status: A systematic review. J Am Geriatr Soc 2016; 64: 739-751.