Dit artikel beoogt een indruk te geven van het vóórkomen van mislukkingen en van de effecten van het repareren op het functioneren van adhesiefbruggen. Hiertoe werd gebruikgemaakt van de ervaringen, opgedaan in het Nijmeegse onderzoek naar de adhesiefbrug. Uit twee grote klinische onderzoeken bleek dat herplaatsen van losgeraakte bruggen minder succesvol is dan de eerste plaatsing. Omdat het succespercentage van de ‘functionele overleving’ echter significant hoger blijkt te zijn dan die van de ‘primaire overleving’ en de kosten voor recementeren relatief laag zijn, wordt toch geadviseerd een losgeraakte voorziening altijd ten minste eenmaal te herplaatsen. Raakt een brug vaker los, dan is recementeren niet vanzelfsprekend. Tandarts en patiënt dienen het herhaald losraken te beschouwen als een signaal om, indien er geen duidelijk aanwijsbare oorzaak is, een andere restauratieve voorziening toe te passen. Tevredenheid van de patiënt wordt algemeen geaccepteerd als zijnde een integraal onderdeel van de kwaliteit van tandheelkundige restauraties. andaar dat dit aspect in het onderliggende artikel aandacht krijgt en in verband wordt gebracht met mislukken en repareren van adhesiefbruggen. De patiënten waren ondanks het relatief hoge aantal mislukkingen, in het algemeen zeer tevreden met hun restauratie. Tevens bleek dat de mate van tevredenheid niet werd aangetast door het losraken.