Een invasieve behandeling in de mond zorgt voor verspreiding van bacteriën en hun metabolieten in de bloedcirculatie en dat heeft een acute ontstekingsreactie tot gevolg. Dit zou acute cardiovasculaire accidenten kunnen induceren, waaronder een myocardinfarct. De hypothese van dit retrospectieve casus-controle-onderzoek was dat een invasieve behandeling in de mond een tijdelijk vergroot risico op het ontstaan van een myocardinfarct induceert. In Zweden werden in het nationale digitale medische register alle patiënten opgezocht die in de periode 2011-2013 volgens internationaal vastgestelde criteria een eerste myocardinfarct hadden gekregen. Dit betroffen 51.880 patiënten. Uit het bevolkingsregister werden voor ieder van deze patiënten 5 controlepersonen geselecteerd die hetzelfde geslacht en geboortejaar hadden en die in hetzelfde gebied woonden als de patiënt. Zweden was hiertoe verdeeld in 3 grote woongebieden. De relevante medische en farmacologische gegevens van alle patiënten en controlepersonen werden opgezocht in het medische register. Sinds 2008 worden in een digitaal mondzorgregister van de in Zweden verplichte sociale zorgverzekering alle verrichte orale behandelingen genoteerd. Hieruit werd voor iedere patiënt en zijn/haar controlepersonen opgediept welke van 5 invasieve orale behandelingen waren verricht in de 4 weken, 2 weken en 2 dagen voorafgaand aan de indexdatum waarop de diagnose myocardinfarct bij de desbetreffende patiënt was gesteld. De geregistreerde behandelingen waren: initiële parodontale behandeling, dentoalveolaire chirurgie, implantaatchirurgie, parodontale chirurgie en apicale chirurgie.
Statistisch significant meer patiënten dan controlepersonen hadden een cardiovasculaire voorgeschiedenis, zoals hartfalen, atriumfibrilleren, angina pectoris of cerebrovasculair accident. Hetzelfde gold voor het gebruik van aan cardiovasculaire accidenten gerelateerde medicamenten als antihypertensiva, statinen, acetylsalicylzuur en bètablokkers. De frequentie van invasieve orale behandelingen voorafgaand aan de indexdatum vertoonde geen statistisch significante verschillen tussen de patiënten en de controlepersonen voor geen van de 3 perioden.
Conclusie. De onderzoekshypothese dat een invasieve behandeling in de mond een tijdelijk vergroot risico op het ontstaan van een myocardinfarct induceert, moest worden verworpen.
Auteur(s) | C. de Baat |
---|---|
Rubriek | Excerpten |
Publicatiedatum | 8 februari 2019 |
Editie | Ned Tijdschr Tandheelkd - Jaargang 126 - editie 02 - februari 2019; 110 |
Er zitten geen programma's in het winkelmandje