De herziene standaard ‘Bacteriële huidinfecties’ van het Nederlands Huisartsen Genootschap komt in de plaats van de standaard uit 1998. De meeste bacteriële huidinfecties kunnen worden gediagnosticeerd op basis van de anamnese en de klinische bevindingen. Huidkweken en serologisch onderzoek (bijvoorbeeld bij erythema migrans) zijn niet nodig. Een uitzondering wordt gemaakt voor patiënten met een bacteriële huidinfectie en een grote kans op betrokkenheid van meticillineresistente Staphylococcus aureus (MRSA) en als nasale behandeling is geïndiceerd bij een patiënt met recidiverende furunculose. Een oppervlakkige huidinfectie kan lokaal worden behandeld. Bij een diepe huidinfectie zijn orale antibiotica aanbevolen of chirurgische interventie. Na een tekenbeet wordt antibiotische profylaxe niet aanbevolen. Erysipelas wordt beschouwd als een specifieke vorm van cellulitis en ook als zodanig behandeld.