Samenvatting

Samenvatting. Voedings- en eetstoornissen worden gekenmerkt door een persistente stoornis in eetgedrag of daaraan gerelateerd gedrag, die leidt tot een veranderde consumptie of opname van voedsel, gevolgd door verstoring van de lichamelijke gezondheid of het psychosociaal functioneren. Het zijn ziektebeelden die doorgaans ontstaan in de kindertijd en gepaard gaan met hoge morbiditeits- en mortaliteitscijfers. Door de afwijkende eetgewoonten met onder- en overgewicht als mogelijke gevolgen en de compensatiegedragingen zoals braken, laxeren en opboeren/omhoog halen van voedsel uit de maag, kunnen ze een grote impact op de lichamelijke gezondheid in het algemeen en het gebit in het bijzonder met zich meebrengen. Omdat mensen die lijden aan deze stoornissen bovendien geneigd zijn dit te verzwijgen, is de tandarts of mondhygiënist soms de eerste die een verdenking op een eetstoornis diagnose stelt.