Bij niet-Kaukasische personen hebben de huid en de orale weefsels een grote mate van pigmentatie, veel meer dan bij Kaukasische personen. Wanneer voor hen een gebitsprothese moet worden vervaardigd, zal de kunsthars van de prothese aangepast moeten worden om een natuurlijk uiterlijk te verkrijgen. Daarbij doet zich het probleem voor dat bij edentate patiënten een groot deel van de processus alveolaris is verdwenen en de pigmentatie - mede daardoor - minder op de voorgrond treedt. De auteurs adviseren dan ook de aard en de spreiding van de aanwezige pigmentatie, voorafgaand aan extracties, vast te leggen. De etnische achtergrond van een patiënt geeft ook geen betrouwbare informatie om de karakteristieken van de individuele orale pigmentatie te voorspellen, zodat andere oplossingen moeten worden gezocht. Door middel van een klinisch onderzoek, uitgevoerd bij 106 niet-Kaukasische dentate personen in Amsterdam en Los Angeles, werd een ‘orale pigmentatie classificatie’-kaart ontworpen met zes verschillende topografische types. Deze classificatie maakt het mogelijk de vorm van orale pigmentaties in gebitsprothesen te simuleren, toegesneden op het uiterlijk en de wensen van de individuele niet-Kaukasische patiënt.