Mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie

Behandeling met vitamine k-antagonisten om de stolbaarheid van het bloed te verlagen zoals coumarinederivaten, vindt brede toepassing bij patiënten met atriumfibrilleren, na een hartinfarct en na het optreden van longembolieën. De problematiek rond tandheelkundige behandelingen bij deze patiënten is al vele jaren onderwerp van discussie tussen artsen en tandartsen die het risico van nabloeding bij ontstolde patiënten moeten afwegen tegen het risico op embolieën bij patiënten bij wie de antitrombotische behandeling tijdelijk wordt onderbroken.

De auteurs van het hier besproken artikel analyseerden 83 klinische onderzoeken met in totaal ruim 5.000 patiënten die tandheelkundige behandelingen ondergingen zonder het stoppen van hun ontstollingsmedicatie. Het betroffen meer dan 11.000 behandelingen, waarvan ruim 10.000 extracties waren. De uitkomst was dat eventuele nabloedingen bij meer dan 99% van de patiënten gestopt konden worden met lokale hemostase, hetgeen wordt geduid als een verwaarloosbaar risico. Daartegenover staat dat bij patiënten bij wie de ontstolling werd gestaakt, een risico bestaat op vorming van embolieën met als gevolg ernstige morbiditeit en zelfs mortaliteit. De auteurs concluderen op grond van deze resultaten dat er bij de meeste tandheelkundige behandelingen geen reden is om de antistollingstherapie te staken. Het risico van vorming van embolieën bij onderbreking van de ontstollingsbehandeling is hoger dan het risico van klinisch belangrijke nabloedingen bij continuering van de ontstollingstherapie, zelfs indien de behandeling vrij uitgebreid is. Ontstolling met coumarinederivaten behoort derhalve niet te worden gestaakt voorafgaand aan een gemiddeld tandheelkundige behandeling.

Bron

Wahl MJ, Pinto A, Kilham J, Lalla RV.Dental surgery in anticoagulated patients – stop the interruption. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol 2015; 119: 136-157.