Een deel van de tandheelkundestudenten heeft een bijbaan in de tandheelkundige praktijk, hetgeen de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (Wet BIG) toestaat. In een onderzoek werd bepaald hoeveel studenten van het Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam een bijbaan hebben, welke tandheelkundige werkzaamheden zij verrichten en of het delegeren hiervan voldoet aan de eisen die de Wet BIG stelt. Alle tandheelkundestudenten
ontvingen een enquête. Van de 427 studenten die reageerden (respons 44%), had 71% een betaalde bijbaan, 25% werkte in een tandheelkundige praktijk. Naarmate de studie vorderde en de leeftijd toenam, werkten de studenten vaker in de tandheelkundige praktijk. De werkzaamheden betroffen vooral assisteren aan de stoel, geven van poetsinstructies en fluorideapplicaties, en gebitsreiniging. Deze studenten meenden beter op de hoogte te zijn van de Wet BIG dan de overige studenten. Zij waren hierover echter niet geïnformeerd vanuit de praktijk waar zij werkten. Daarnaast hadden zij een duidelijke behoefte aan meer informatie over het delegeren van voorbehouden handelingen.
Many dental students in the Netherlands have a job in a dental practice next to their study, as the Individual Health Care Professions Act (introduced in 1997 as Law BIG) allows. The aim of the study is to determine how many dental students actually work in a dental practice, which kinds of dental activities are performed by them and whether these meet the requirements of the Law BIG. All dental students (n = 947) at the Academic Centre for Dentistry Amsterdam (ACTA) received a questionnaire by e-mail. The response was 44% (427 students). Of these students, 71% had a job next to their study; 25% worked in a dental practice. Study progress and age were positively correlated with working in a dental practice. Their activities mainly involved chair assistance, giving brushing instructions and fluoride applications, and dental cleaning. These students appeared to be better informed about the Law BIG than other students. The source of this information was not, however, the practice where they worked. It was evident, moreover, that they felt the need for more information concerning the delegation of restricted dental activities.
Auteur(s) |
J.H.G. Poorterman
B.T. Dikkes H.S. Brand |
---|---|
Rubriek | Onderzoek en wetenschap |
Publicatiedatum | 11 mei 2010 |
Editie | Ned Tijdschr Tandheelkd - Jaargang 117 - editie 1 - januari 2010 ; 035-039 |
DOI | https://doi.org/10.5177/ntvt2010.01.09107 |
Er zitten geen programma's in het winkelmandje