Om de tandheelkundige behandeling van mensen met een verstandelijke beperking optimaal te laten verlopen is een goede samenwerking tussen tandarts en ouders, respectievelijk verzorgers, van groot belang. Nadat de psychosociale, de medische en de tandheelkundige anamnese zijn afgenomen, kan in overleg met de patiënt en/of zijn verzorgers een voorlopig behandelingsplan worden opgesteld. Het behandelingsplan en de behandelingsvorm worden regelmatig geëvalueerd en waar nodig bijgesteld. De medewerking, aard van de beperking, mondverzorging en motivatie spelen een belangrijke rol bij het bepalen van het doel van de behandeling. In de meeste gevallen kan met een op verandering van gedrag gerichte aanpak worden volstaan. Soms is echter farmacologische ondersteuning vereist. iervoor zal de patiënt meestal verwezen worden naar een centrum voor bijzondere tandheelkunde.
To let the dental treatment of mentally handicapped people run as smoothly as possible a good cooperation between dentist and parents, or attendants, is of great importance. After the psychosocial, the medical and the dental anamneses a provisional treatment plan can be made in consultation with the patient and/or his attendants. The treatment plan and the treatment itself are regularly evaluated and, if necessary, adjusted. The cooperation, the nature of the handicap, the oral care and motivation play an important role in determining the aim of the treatment. In most cases an approach directed towards a change in behaviour will suffice. Sometimes, however, pharmacological support is required. For this the patient will usually be referred to a centre for special care dentistry.
Auteur(s) |
D.L.M. Broers
P.R.M. Meuwissen |
---|---|
Rubriek | Thema: Parodontologie |
Publicatiedatum | 1 november 2001 |
Editie | Ned Tijdschr Tandheelkd - Jaargang 108 - editie 11 - november 2001 ; 470-473 |
Er zitten geen programma's in het winkelmandje