Bruxisme (tandenknarsen en klemmen) wordt algemeen gezien als een contra-indicatie voor een behandeling met tandheelkundige implantaten. Verondersteld wordt dat door een overbelastende invloed van bruxisme op het implantaatsysteem er een grotere kans op biologische en biomechanische complicaties bestaat. Dit idee is echter voornamelijk gebaseerd op klinische ervaring. De internationale literatuur biedt daarentegen geen uitsluitsel. Onderzoeken naar de mogelijke oorzaak-en-gevolgrelatie tussen bruxisme en het falen van implantaten hebben vaak wetenschappelijke tekortkomingen en leveren geen consistent en specifiek beeld op. Toch is het aan te raden om de nodige voorzichtigheid in acht te nemen. Zo kan een aantal praktische adviezen worden gegeven waarmee de kans op complicaties zo klein mogelijk wordt gehouden. Die adviezen hebben, naast het verminderen of elimineren van bruxisme, onder andere betrekking op het aantal, de afmetingen en de beoogde locatie van de te plaatsen implantaten. Van belang is ook de prothetische uitvoering, waaronder de vormgeving van de occlusie en de articulatiepatronen en de bescherming van het verkregen resultaat met een harde stabilisatieopbeetplaat.