De stelselwijziging van 1995 betekende dat de vergoedingen voor tandheelkundige hulp aan volwassenen vrijwel geheel werden geschrapt. De aanspraak op tandheelkundige zorg voor jeugdige ziekenfondsverzekerden werd enigszins beperkt. Regelmatige evaluaties geven aan dat sindsdien de ontwikkeling van de mondgezondheid van jeugdigen, zeker in de laagste leeftijdsklassen, geen verbetering meer vertoont. De gebitten van jeugdigen tot ongeveer tien jaar gaan mogelijk zelfs weer achteruit. De trendmatige stijging van het percentage regelmatige tandartsbezoekers heeft zich na 1995 niet doorgezet. Dit is opvallend, omdat de dalende tendens in het percentage tandelozen wel is voortgezet. Ten aanzien van de verzekerbaarheid van mondzorg wordt vastgesteld dat mensen met lage inkomens vaak kiezen voor een beperkte aanvullende verzekering. Kostbare behandelingen en calamiteiten worden hierin nauwelijks vergoed. Voor ersonen met een laag huishoudinkomen is de tandheelkundige hulp minder toegankelijk geworden.