De geschiedenis van de tandheelkunde wordt doorgaans beschreven als een millennialange duisternis gevolgd door enkele eeuwen licht. De omslag zou het werk zijn van de Vader van de Moderne Tandheelkunde, Pierre Fauchard (1678-1761). Maar aan deze voorstelling van vooruitgang kleven, historisch gesproken, theoretische en praktische bezwaren. Dit artikel volgt de ontwikkelingsgang van een voorbeeld uit de praktijk, porselein. De productie en bewerking van porselein ontwikkelden zich namelijk volledig voordat er ook maar in de verste verte sprake was van zoiets als moderne wetenschap. Pas toen die ontwikkeling afgerond was, zag een eenvoudige drogist dat het mogelijk moest zijn het product in de tandheelkunde toe te passen.