Gebitspathologie

DNA-schade door vrije radicalen afkomstig uit bleekmiddelen is niet vaak in vivo onderzocht. Door blootstelling aan chemische of fysische agentia kan door atypische mitoses na celdeling chromosomale fragmentatie optreden (micronuclei), wat tot onder andere neoplasmata kan leiden. Onderzocht werd hoeveel van die micronuclei aanwezig waren in orale mucosacellen door 3 weken lang gedurende 2 uren/dag te bleken met of 10% (n = 18) of 16% (n = 19) carbamideperoxide. Daartoe werden afgestote mucosacellen geoogst met speciale borsteltjes en microscopisch bekeken. Per 1.000 cellen werd geteld hoeveel er wel en niet een micronucleus toonden, zichtbaar als een extra rond of elliptisch bolletje. Dat gebeurde vóór het bleken, op dag 15 en na 45 dagen. De deelnemers waren 27 ± 7 jaar oud, zodat de factor leeftijd geen rol speelde in het aantal cellen met micronuclei.

Hoewel de ratio van cellen met en cellen zonder micronuclei op dag 15 voor beide bleekproducten iets was toegenomen en na 45 dagen weer was gedaald, liet een toets zien dat er op geen enkel van de meetmomenten een statistisch verschil bestond tussen beide groepen. De conclusie luidt dan ook dat de gebruikte concentraties carbamideperioxide niet mutageen zijn, maar dat - gezien de resultaten na 15 dagen - herhaling van de bleekprocedure binnen een korte periode moet worden vermeden.

Bron

Almeida AF, Torre Edo N, Selayaran Mdos S, et al. Genotoxic potential of 10% and 16% carbamide peroxide in dental bleaching. Braz Oral Res 2015; 29: pii: S1806-83242015000100217 .