×
ABONNEREN
Geaccrediteerde nascholing

  • Vroege orale symptomen van de ziekte van Parkinson

    Door op 05-07-2019
    • Gegeven
    • Anamnese
    • Diagnostiek
    • Behandeling
    • Beschouwing
    • Discussie
    • Literatuur
    •  

    Samenvatting

    Een huistandarts stelde bij een 58-jarige man vast dat zijn mondverzorging opeens niet goed meer was. Vervolgens viel het de ingeschakelde mondhygiënist op dat de handvaardigheid van de man tekortschoot. Via de huisarts werd de man verwezen naar een neuroloog die de diagnose ziekte van Parkinson stelde. Door deze problematiek bleef de man ongeveer een jaar uit beeld bij de huistandarts. Daarna is een traject van intensieve begeleiding bij het mondzorggedrag in gang gezet. Gezien de progressiviteit van de ziekte van Parkinson is het op dit moment zaak te streven naar een levensloopbestendige mondgezondheid. De huistandarts dient zich daarbij te realiseren dat hij een blijvende zorgverlenende en begeleidende taak heeft tot het tijdstip waarop mantelzorg en thuiszorg niet meer toereikend of goed realiseerbaar zijn en opname in een woonzorgcentrum onvermijdelijk is. Pas daarna kan de huistandarts deze verantwoordelijkheid eventueel overdragen aan een aan het desbetreffende woonzorgcentrum verbonden tandarts-geriatrie.
    Read English abstract

    Early oral symptoms of Parkinson’s disease

    A family dentist established that the oral self-care of a 58-year-old man was suddenly inadequate. The dental hygienist who had been recruited subsequently noticed that the dexterity of the man was inadequate. The man’s general medical practitioner referred him to a neurologist, who diagnosed Parkinson’s disease. Due to this problematic situation, the man was off the family dentist’s radar for approximately 1 year. Thereafter, a course of intensive support for his oral health behaviour was initiated. Given the progressivity of Parkinson’s disease, it makes sense to aim at an oral health plan resistant to the patient’s life course. The family dentist should be aware of his continuing responsibility to provide care and supervision until such time when informal and professional domiciliary care are no longer satisfactory or achievable and admission to a care facility is unavoidable. Only then can the family dentist hand over his responsibility to the geriatric dentist allied to that specific care facility.

    Close

    Meer bekijken?

    Nog geen abonnee? Registreer vandaag nog

    Informatie

    Auteur(s) D.H.J. Jager
    M.C. Verhoeff
    K.D. van Dijk
    C. de Baat
    Rubriek Casuïstiek
    Publicatiedatum 5 juli 2019
    Editie Ned Tijdschr Tandheelkd - Jaargang 126 - editie 7-8 - juli en augustus 2019; 363-368
    DOI https://doi.org/10.5177/ntvt.2019.07/08.19033

    Auteursinformatie

    • D.H.J. Jager1,2, M.C. Verhoeff3, K.D. van Dijk4, C. de Baat5,6,7
    • Uit 1de Stichting voor Bijzondere Tandheelkunde (SBT) in Amsterdam, 2de afdeling Mond-, Kaak- en Aangezichtschirurgie en Orale Pathologie van het Amsterdam UMC/Locatie VUmc in Amsterdam, 3de afdeling Orale Kinesiologie van het Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam (ACTA), 4de afdeling Neurologie van het VU medisch centrum in Amsterdam, 5de Stichting Mondzorg en Parkinson in Oegstgeest, 6Fresh Unieke Mondzorg in Woerden, 7voorheen de afdeling Orale Functieleer van het Radboud universitair medisch centrum in Nijmegen
    • Datum van acceptatie: 1 april 2019
    • Adres: dr. D.H.J. Jager, Stichting Bijzondere Tandheelkunde, Gustav Mahlerlaan 3004, 1081 LA Amsterdam
    • d.jager@acta.nl

    Heeft u nog geen account?

    Abonneer nu

    Winkelmandje

    Er zitten geen programma's in het winkelmandje

    Bestellen of Verder winkelen